Voilà,
Net terug van een bevredigende, maar intensieve dag in Stellenbosch. Ik werd vanmorgen om 9u opgepikt door Kader, een 'taxidriver' die ik de komende twee dagen heb ingehuurd om mij naar de verschillende campi te brengen. Kader is een kerel van mijn leeftijd met een aftandse toyota. Hij is pas begonnen met de job en ik dacht, na de veiligheid gecontroleerd te hebben bij mijn gastvrouw Jolanda, hem een kans te geven. We hadden een leuk gesprek in de auto en kwamen tot de vaststelling dat onze kinderen even oud zijn. Toffe gast. Ik denk dat ik hem donderdag ook inhuur om met mij naar cape town center te rijden om wat souvenirs voor Birgitt, Stien en Bas te kopen.
Ik kom net op tijd in Stellenbosch aan. Om 10u heb ik een korte kennismaking en onderhoud met Buba Hoshoff die de internationalisering coördineert. Ik ben echt onder de indruk. Zij hebben momenteel 3000 buitenlandse studenten, dus je kan je voorstellen in wat voor een geoliede machine Gerty en Ine, de twee studenten kleuterleidster, gaan terecht komen. Buba neemt me mee naar de faculteit opvoedkunde waar ik Dr. Marina Swart en waarnemend decaan Prof. Eli Blitzer ontmoet. Onze vergadering verloopt in het afrikaans, wat eigenlijk zeer aangenaam is. Ik betrap er me op dat ik bepaalde zinsconstructies simpel aanpas zodat ze deze goed verstaan. Ik zou me deze taal zeer goed eigen kunnen maken als ik me erop zou toeleggen. Zijzelf zijn ook aangenaam verrast en Prof. Blitzer neemt voor om meer aandacht te besteden aan een wederzijds uitwisselingsprogramma. Dus, het zou goed kunnen dat er over bepaalde tijd in de lerarenopleiding van de KHLim enkele zuid-afrikanen gaan rondlopen. Zou toch tof zijn, niet? Verder besluiten we om de studenten het eerste kwartaal (tot 18maart) een pakket van lessen te laten volgen (afrikaans - gevorderden, engels, 'onderrig en leer', toegepaste wiskunde, 'sielkunde' en een keuzepakket) Na deze periode zullen zij een zevental weken stage lopen, 3 in een rijkere afrikaanse school en 4 in een townshipschool (eentje waar ze niet Xhosa als taal hebben, maar de basis van afrikaans en engels hebben), waar ze ook hun communityproject zullen uitvoeren. Ik laat hen vervolgens nog het filmpje kijken dat Gerty en Ine hebben gemaakt en ze zijn hierdoor zeer gecharmeerd. Ze beklemtonen daarop dat ze onze studenten eigenlijk altijd als zeer creatief en hard werkend hebben ondervonden. Ik voel me een beetje groeien van trots, want deze universiteit ademt toch een zekere grandeur uit zoals je kan zien op de foto's.
Na deze vergadering heb ik een korte meeting met Ben Nell, de internationale manager en opnieuw met Buba. Ben heeft enkele vragen over de formele afhandeling van onze samenwerking en ik ben tevreden dat ik van Michael Joris enkele officiële contractvoorstellen heb meegekregen, die ze inscannen en gaan bestuderen. Onze studenten zijn nu daar immers, zoals ik begrepen heb, als 'researching student'. Ben geeft me vervolgens informatie over een bepaalde internationale module over communityprojecten die zeer interessant is, maar erg arbeidsintensief en van academisch niveau. Ik neem er akte van en zal het Gerty en Ine zeker voorleggen, maar ik vrees dat het academische hen zal afschrikken. Ik leg hen tenslotte de 'acceptanceletters' van de twee studenten voor en ben een beetje teleurgesteld als ze die niet meteen willen ondertekenen, maar beloven die zo snel mogelijk door te sturen. In Potchefstroom gaven ze me die meteen ondertekend terug, maar nu heb ik het niet meer zelf in handen en hoop ik dat Buba gelijk heeft als dat binnen 5 dagen in orde kan maken.
Als we afronden staat er al een werkstudent op me te wachten die me zal rondleiden doorheen de campus. De campus is chique, dat is het juiste woord. Ze is gebouwd in een rechthoek en voorziet in alle faciliteiten Ik heb wat meer aandacht voor het gebouw van de opvoedkundefaculteit, de bibliotheek, het studentenrestaurant en het 'rode plein' in het midden, met daarop centraal het standbeeld van dhr. Marais, de mecenas die in de 19e eeuw de universiteit sponsorde op voorwaarde dat ze altijd een afrikaans karakter zou behouden, een afspraak die onder de huidige politieke omstandigheden in dit land met de nodige scepsis wordt bekeken.
Als we rond zijn, word ik afgezet aan het bureau van Grant Leukes, de 'coordinator international student housing'. Hij weet me te zeggen dat internationale studenten een behuizing kunnen krijgen voor 4025 rand. Ze hebben hiervoor een volledig uitgerust kot (inclusief draadloos internet) en er kan voor gezorgd worden dat de twee studenten een kamer krijgen naast elkaar met daartussen een gemeenschappelijke keuken. Ze moeten hiervoor enkel voor 15 december bevestigen. Ik vind het toch wat duur en kaart dit aan. Ze verwijzen me daarop naar de website waar studenten zelf betrouwbare (=gelieerd aan de universiteit) onderkomens kunnen zoeken.
http://www0.sun.ac.za/international/accommodation-and-arrival/housing-private-housing-adverts
Dit was het einde van mijn officieel programma in Stellenbosch. Ik eet snel een hamburger in Dros, een lokale keten, en maak enkele toeristische kiekjes. Op een groot plein wordt kerstversiering opgehangen onder een loden zon - het is hier zeker 30 graden. Een toch wel bevreemdende ervaring ;-) Ik stop nog even aan enkele stalletjes. Birgitt, ik heb-zoals je vroeg- een mooie ketting op de kop kunnen tikken voor 'a special price, special for you sir!' ;-)
Als ik terugkeer naar de unief, heeft Buba al een taxi voor me geregeld en nemen we afscheid. Ik voel me goed ontvangen, niet zo persoonlijk als in Potchefstroom, het is hier allemaal 'bigger', maar toch uitermate professioneel. Morgen wacht Cape Peninsula University. Merle Hodges, een goede collega van Michael Joris, heeft een scherp uitgetekend programma van 10u tot 16u doorgestuurd. Ik kijk er al naar uit. Het is toch leuk werk hoor, intensief, maar prikkelend.
groetjes,
Jan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten